Раніцаю – рок, вечарам – раманс... Твой зялёны зрок – не сьвятло, а шанс! Штосьці не далі? – значыцца, тваё! – Сальвадор Далі, Дарыюс Міё... Юны візаві, зьдзіўлены ўсур’ёз, мне душу ня рві радасьцю да сьлёз!.. Лёгкі кавалер, мілы шалапут, – у зямных хімер тэж стае пакут. «Як завесься ты?» – у мяне спытаў мелас мілаты голасам гітар. «Я – ня бог, ані, Божа барані, – болю карані, вецер у вагні...»
18.X.2004.
|
|